Pielgrzymka Sanktuaria – wrzesień 2025 r.

Historia odbierającego cześć obrazu Jezusa Miłosiernego w Przegini,

Według legendy (jej ślad znajdujemy w Sienkiewiczowskiej Trylogii) historia cudownego obrazu Pana Jezusa Miłosiernego zaczyna się w XVII w. Pewien rycerz z dworu królewskiego na Sienicznie brał udział w walce z kozactwem na Kresach. Pewnego razu wszedł do płonącego kościoła, obrabowanego przez Tatarów, pomagających wtedy Kozakom. W kościele zauważył piękny wizerunek Zbawiciela. Oczarowany wyrazem jego wzroku rozbił szybę i wyciął szablą z ramy sam obraz, chcąc go ocalić od pożaru. Płótnem obrazu opasał się i tak odbył całą kampanię wojenną. Okazało się, że wielu jego towarzyszy poległo, inni byli ranni lub dostali się do niewoli. A ów rycerz szczęśliwie trafił do domu. Swoje ocalenie przypisał obrazowi. W dowód wdzięczności zawiesił go w kaplicy publicznej, w swojej rodzinnej wsi Sieniczno. Kiedy sława cudownego obrazu rozeszła się po okolicy, wówczas na polecenie biskupa krakowskiego przeniesiono obraz w uroczystej procesji do kościoła parafialnego w Przegini.

Kościół św. Wita w Uniejowie Diecezjalnym Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Bolesnej.

Wiadomo, że Świątynia w Uniejowie stała już w 1325 r. Nowy, murowany Kościół został wybudowany w 1421 r. W tym też mniej więcej okresie Świątynia wzbogaciła się o dwa wybitne dzieła sztuki: rzeźbę Matki Bożej Bolesnej i obraz Ukrzyżowania.

W ołtarzu głównym znajduje się drewniana rzeźba Matki Bożej Bolesnej trzymającej na kolanach ciało ukrzyżowanego Chrystusa. Rzeźba powstała ok. 1420 r. Od wielu lat do Świątyni w Uniejowie podążają liczni pielgrzymi, aby modlić się do Bożej Rodzicielki, prosząc i dziękując za otrzymane łaski.

Ołtarz główny wypełnia całą szerokość prezbiterium, a uwaga każdego koncentruje się na rzeźbie Piety – Matki Bożej Bolesnej trzymającej na kolanach ciało ukrzyżowanego Chrystusa. Rzeźba powstała ok. 1420 r. , w drewnie lipowym liczącym w chwili wykonania – ponad 500 lat! Jest pięknie odrestaurowana. Ołtarz główny jest także miejscem kolejnego dzieła sztuki – obrazu Chrystusa Ukrzyżowanego z ok. 1510 r. Namalowany na desce powstał w pracowni Mikołaja Czarnego w Krakowie. Obraz oraz Pieta otoczone są pilastrami z dekoracyjnymi motywami barokowymi. Na zasuwie zabezpieczającej te dzieła sztuki jest obraz Matki Bożej Różańcowej z XIX wieku.

Warto pamiętać, że kult pasyjny łączy się z pobożnością Bożogrobców i wielowiekową ich obecnością w Uniejowie. W tę duchową spuściznę wpisuje się także relikwiarz z cząstką Drzewa Krzyża Świętego. 

Historia parafii w Czaplach Wielkich sięga XIV wieku. W kościele są cztery ołtarze. W ołtarzu głównym znajduje się obraz przedstawiający męczeńską śmierć św. Bartłomieja Apostoła. Wizerunek Czapelskiej Matki Bożej Bolesnej w ołtarzu bocznym, namalowany w 1849 r. przez Wojciecha Eliasza Radzikowskiego otrzymał z okazji 500-lecia parafii oryginalną „koronę wdzięczności”. W dolnym rogu korony zamontowano na stałe siedem czerwonych rubinów jako symbol siedmiu boleści Maryi. Sześć sterczyn korony w kształcie cierni oraz sześć ornamentów kwiatowych zdobi 12 pereł - to odniesienie do wizji z Księgi Apokalipsy. W centralnej części korony - złocona kula z krzyżykiem - bo Maryja to Królowa świata, a w pozostałe ornamenty zamontowane są kamienie opatrzone certyfikatami ze szczególnych miejsc maryjnych: Nazaretu, z kalwarii, z Kibeho w Rwandzie. Z kolei cztery szafiry to analogia czterech dogmatów maryjnych ogłoszonych przez Kościół.

Kościół parafialny pw. Św. Mikołaja w Wysocicach

Kościół św. Mikołaja w Wysocicach to jeden z najcenniejszych zabytków architektury romańskiej w Polsce. Przez osiemset lat w zasadzie nie uległ zmianom. Wprowadzono tylko niewielkie zmiany architektoniczne bryły budynku, od południa, przy wejściu głównym dobudowano murowaną kruchtę, a od północy zakrystię, przebudowano sklepienie w prezbiterium i zmieniono dachy, dodając w XVIII w. barokowy hełm na wieży i wieżyczkę na sygnaturkę.

Za wyjątkowością tego miejsca przemawia też nagromadzenie zagadek, pośród których największą stanowi chyba zagadka tympanonu. Tympanon to wykonana w kamieniu ozdoba znajdująca się nad wejściem do budynku, zbliżona kształtem do trójkąta lub półkola, wypełniona płaskorzeźbą.

Imbramowice - Zabytkowy zespół budowli klasztoru Sióstr Kanoniczek Regularnych Zakonu Premonstratensów, powszechnie zwanych w Polsce norbertankami – od imienia swego Założyciela: Św. Norberta. Klasztor imbramowicki należący do najstarszych polskich klasztorów żeńskich a zarazem będący jednym z zaledwie dwóch funkcjonujących do dziś dnia domów norbertańskich w Polsce (obok Klasztoru Sióstr Norbertanek w Krakowie na Salwatorze) – stanowi rzadki i wyjątkowo cenny skarbiec wielowiekowego duchowego i kulturowego dziedzictwa Zakonu Premonstrateńskiego na naszej ziemi.